Coromandel - Ninety Mile Beach
Door: jurgenenyvonne
Blijf op de hoogte en volg Jurgen en Yvonne
10 Januari 2012 | Nieuw Zeeland, Ahipara
Nadat we uitgebreid afscheid genomen hadden van Geoff, heeft Aad ons gistermorgen op Christchurch Airport afgezet. Hij blijft nog een maandje bij Geoff en met z’n tweeën gaan ze ook nog een toertje op het Zuidereiland maken.
Na een vlucht van ruim een uur kwamen we aan in Auckland. Daar pikten we de huurauto op en reden we richting de Coromandel, een natuurgebied op ruim een uur afstand van het vliegveld. Het weer werkte niet echt mee, maar dat wisten we vooraf. Er was veel regen voorspeld, maar gelukkig hadden we ook een paar zonnige momenten. Met goed weer wordt alles toch mooier.
Zo’n huurauto rijdt toch heel anders dan een grote bus en de weg door en rond de Coromandel is eigenlijk één groot, langgerekt circuit met hoogteverschillen en haarspeldbochten. Yvonne moest Jurgen dan ook regelmatig ‘afremmen’ ;-). Uiteindelijk kwamen we aan bij Hot Water Beach; als je daar een gat graaft op het strand, creëer je je eigen ‘hot pool’, omdat het warme water dan omhoog komt. Bij beter weer zullen er wel veel Duitsers liggen :-). Daar in de buurt hebben we ook overnacht, in de hoop dat het weer vandaag beter zou zijn, zodat we ook nog even op het strand konden liggen.
Vanochtend deden we de gordijnen open, maar helaas, het zag nogal grijs en er zou binnen korte tijd niets veranderen. We hebben toen maar besloten om er een dagje autorijden van te maken, richting het noorden, waar we ook nog wat punten hadden aangestipt in onze “Lonely Planet”. Dus terug naar Auckland en er voorbij en dan altijd maar recht omhoog, om in het beste geval uit te komen bij Ninety Mile Beach.
In de Coromandel vertrokken we dus met belabberd weer, veel regen en dus weinig te zien. We schoten wel goed op en toen we in de buurt van Auckland waren, was er alweer wat blauw aan de hemel. We maakten een kleine omweg om te voorkomen dat we volgende week, op de terugweg, weer dezelfde route zouden rijden.
Om een uur of vier waren we in Waipoua Forest, daar groeien de ‘Kauri’s’, één van de grootste bomenrassen ter wereld. Ontzagwekkend, wat een reuzen! Op de foto’s is het misschien niet zo duidelijk te zien, maar de grootste heeft een omtrek van ruim zestien meter! In het verleden zijn ze bijna allemaal gekapt, maar inmiddels is er dus een soort reservaat voor aangelegd en zien ze er ook streng op toe dat niemand daar gekke dingen uithaalt. We moesten zelfs onze schoenen afspoelen voordat we vanaf de parkeerplaats het bos ingingen! Dat wandelingetje was een welkome afwisseling, daarna volgde de laatste etappe richting Ahipara, waar we intussen een kamer hadden gereserveerd, zo ongeveer óp Ninety Mile Beach (wat overigens ‘maar’ zo’n 60 mijl lang is, maar Ninety Kilometer Beach, dat klinkt voor geen meter ;-))…
Na een vlucht van ruim een uur kwamen we aan in Auckland. Daar pikten we de huurauto op en reden we richting de Coromandel, een natuurgebied op ruim een uur afstand van het vliegveld. Het weer werkte niet echt mee, maar dat wisten we vooraf. Er was veel regen voorspeld, maar gelukkig hadden we ook een paar zonnige momenten. Met goed weer wordt alles toch mooier.
Zo’n huurauto rijdt toch heel anders dan een grote bus en de weg door en rond de Coromandel is eigenlijk één groot, langgerekt circuit met hoogteverschillen en haarspeldbochten. Yvonne moest Jurgen dan ook regelmatig ‘afremmen’ ;-). Uiteindelijk kwamen we aan bij Hot Water Beach; als je daar een gat graaft op het strand, creëer je je eigen ‘hot pool’, omdat het warme water dan omhoog komt. Bij beter weer zullen er wel veel Duitsers liggen :-). Daar in de buurt hebben we ook overnacht, in de hoop dat het weer vandaag beter zou zijn, zodat we ook nog even op het strand konden liggen.
Vanochtend deden we de gordijnen open, maar helaas, het zag nogal grijs en er zou binnen korte tijd niets veranderen. We hebben toen maar besloten om er een dagje autorijden van te maken, richting het noorden, waar we ook nog wat punten hadden aangestipt in onze “Lonely Planet”. Dus terug naar Auckland en er voorbij en dan altijd maar recht omhoog, om in het beste geval uit te komen bij Ninety Mile Beach.
In de Coromandel vertrokken we dus met belabberd weer, veel regen en dus weinig te zien. We schoten wel goed op en toen we in de buurt van Auckland waren, was er alweer wat blauw aan de hemel. We maakten een kleine omweg om te voorkomen dat we volgende week, op de terugweg, weer dezelfde route zouden rijden.
Om een uur of vier waren we in Waipoua Forest, daar groeien de ‘Kauri’s’, één van de grootste bomenrassen ter wereld. Ontzagwekkend, wat een reuzen! Op de foto’s is het misschien niet zo duidelijk te zien, maar de grootste heeft een omtrek van ruim zestien meter! In het verleden zijn ze bijna allemaal gekapt, maar inmiddels is er dus een soort reservaat voor aangelegd en zien ze er ook streng op toe dat niemand daar gekke dingen uithaalt. We moesten zelfs onze schoenen afspoelen voordat we vanaf de parkeerplaats het bos ingingen! Dat wandelingetje was een welkome afwisseling, daarna volgde de laatste etappe richting Ahipara, waar we intussen een kamer hadden gereserveerd, zo ongeveer óp Ninety Mile Beach (wat overigens ‘maar’ zo’n 60 mijl lang is, maar Ninety Kilometer Beach, dat klinkt voor geen meter ;-))…
-
10 Januari 2012 - 10:17
Ineke:
Yvonne,wat een prachtig model ,je kan zeker mee doen met hollands next top model.xxx ineke -
10 Januari 2012 - 14:57
Janneke:
De bomen groeien daar dus echt tot in de hemel... En wat een strand, ik hoop dat jullie deze week nog lekker kunnen zwemmen/duiken/snorkelen! Have Fun!!! Xxx -
10 Januari 2012 - 15:28
Babs:
Wat gaat het snel!!
En wat een heerlijke verhalen & nog leukere foto's :)!
Geniet nog van jullie laatste week, tot snel!
-
10 Januari 2012 - 20:09
Patty:
Ook met minder weer,(valt zo te zien wel mee) blijft het wauwwwwwwwwwwww. -
10 Januari 2012 - 21:01
Sanne:
Wat een mooie foto's weer of geen weer:-) veel plezier nog laatste 10 dagen ik ga duimen voor veel zon!! -
10 Januari 2012 - 21:43
Annykoenen:
Wat een mooie natuur !Ook de foto´s waar jullie opstaan zijn erg goed geslaagd.
Deze auto rijdt beslist beter dan het busje,alleen je kunt er niet in slapen.!Alles is er zo groots en wijds..Je moet je er wel erg klein bij voelen
Tot morgen maar weer.Groetjes en liefs van,Anny. -
11 Januari 2012 - 12:33
Sharon:
Gelukkig maar dat jullie geen tochtje in een luchtballon gemaakt hebben... (Hoorde deze week een bericht op het nieuws dat er een aantal mensen omgekomen waren in Nieuw Zeeland toen hun heteluchtballon een electriciteitskabel had geraakt...)
Zitten ze daar een beetje te klagen over minder weer, staan ze vervolgens nog steeds in korte broek en T-shirt op de foto!
Heel veel plezier nog deze laatste dagen!
Groetjes, Sharon -
11 Januari 2012 - 14:20
Janneke De 2e:
Dag Jürgen en Yvonne,
Eindelijk eens tijd gehad al jullie foto's eens goed te bekijken!
Wat fantastisch. En dan ook nog eens zoveel schitterende dagen voor de boeg.
Ik zag dat er vandaag nog wel wat regen zou vallen, maar dat het daarna beter gaat worden. En lekker bruin was je toch al, Yvonne! Ik durf het bijna niet te zeggen.. Maar Genieten, hè!
Dikke kus, Janneke. We missen je!
-
11 Januari 2012 - 14:27
Ingrid:
hai von, die huurauto lijkt wel een beetje op een bekende bar.... O ja en nog iets: je terugticket staat toch geboekt hè? Want we willen wel dat je terugkomt. xxx Maar eerst nog ruim een week genieten met hopelijk mooier weer. -
11 Januari 2012 - 15:00
Claudia:
Hoorde van Au3 vandaag dat ik jullie kon volgen via deze site dus een kop koffie gepakt en er even voor gaan zitten. Wat een indrukwekkende verhalen en vooral bijzondere foto's. Heel leuk om jullie belevenissen op deze manier te volgen. Al loopt de reis al een beetje op zijn eind: veel plezier nog de komende dagen!!!!
Liefs,
Claudia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
