Diamond Harbour

In de nacht van vrijdag op zaterdag zijn we er nog maar eens aan herinnerd dat we in de buurt van Christchurch zijn. Midden in de nacht werden we weer eens ‘ouderwets’ wakker geschud. Dit keer was het er eentje die toch een half minuutje aanhield; blijft een vreemde en angstige ervaring. Gedurende de hele zaterdag voelden we steeds van kleine naschokken, alsof er voortdurend heel zware vrachtwagens voorbij denderden.

Zaterdag zijn we in de ochtend naar Christchurch geweest en hebben we de ravage van de aardbeving van februari 2011 bekeken. De puinhoop is nog steeds immens, het lijkt op sommige plaatsen wel of ze er nog niks aan gedaan hebben. Op zich misschien ook wel logisch, het is nog steeds niet rustig, maar het in sommige van de zwaarst getroffen wijken lijkt het wel een spookstad. In bepaalde delen van de stad en op de kliffen boven de stad zijn vrijwel alle huizen ‘red-stickered’, dat wil zeggen: onbewoonbaar verklaard en die moeten allemaal nog worden gesloopt.

Na die ietwat depressieve rondleiding gingen we we naar de boerderij van Geoff, met een tussenstop in Leeston. Daar hebben Aad en Ans in hun Nieuw-Zeelandse tijd gewoond; het huis stond er nog ongeveer zo bij zoals ze het lang geleden hebben verlaten. Een mooi plekje in een rustig, ruim opgezet dorp.

De boerderij van Geoff is een melkkoeienfarm met ongeveer duizend koeien, op een oppervlak van bijna 300 hectare. Zeker voor Nederlandse begrippen nogal ruim van opzet… Zijn collega/bedrijfsleider woont op het terrein en heeft jagen als hobby. Jullie kunnen dus wel raden wat er tijdens de lunch op het menu stond :-)...
Met een fourwheeldrive heeft Geoff ons alles laten zien, het leek wel of er geen einde aan kwam, heel ingenieuze irrigatietechnieken, een eigen aftakking van de rivier enz.

Daarna richting Hanoria en Gerry, vrienden van Aad en Ans die we afgelopen zomer in Nederland hebben leren kennen. Ook daar weer een hobby die ons wel aanstond: de vader van Gerry ‘brouwt’ zijn eigen rode wijn, dus we zijn maar aan het proeven geslagen. Het diner wat Hanoria ons voorzette was overvloedig en erg smakelijk, dus geheel voldaan zijn we tegen middernacht weer richting Diamond Harbour vertrokken.

Op zondagochtend hebben we de toeristische route genomen richting Akaroa. Dat ligt aan de andere kant van het schiereiland, maar met alleen gravelwegen en karresporen duurt dat toch een tijdje. De uitzichten waren daarentegen weer erg de moeite waard. We maakten een tussenstop in Okains Bay, daar zijn we even het strand opgelopen en hebben we een Maorimuseum bezocht. Daarna naar Akaroa, een plaatsje met veel Franse invloeden aan een prachtige baai. Daar hebben we even langs de boulevard geslenterd en op een gezellig terrasje geluncht. Tegen de avond weer richting huis om de laatste hand aan het schoonmaken van de bus te leggen en een auto te huren voor de komende week. Morgenvroeg vertrek richting Auckland…